فاطمه رفیعی

هفت صف فرشته در یمین، هفت صف فرشته در یسار
                                                                        پیش رو علی و جبرئیل، پس، چهار طفل بی قرار
هفت صف فرشته سو زنان ، ضجه می زنند عشق را 
                                                                        می برند روی دست خویش آیه ای کبود و داغدار
آیه کدام سوره است روی دست این فرشتگان
                                                                        این بزرگ آسمان و عرش، این غریب واره در دیار
باورم نمی شود خدا، پاره یب تن محمد است
                                                                        این که روی دوش میبرنداین فرشتگان سوگوار
آسمان تکیده می شود ، خاک غرق گریه می شود
                                                                       بادشرحه شرحه می شود، بغض کرده است ذوالفقار
شعله، شعله اشک و آه و خون، میدود زچشم ها بیرون
                                                                       هفت صف فرشته دز یمین ، هفت صف فرشته در یسار

در واقعه کسا حق تعالی اهل کسا را به “فاطمه” علیهاالسلام معرفی می کند:
(هم فاطمه و ابوها و بعلها و بنوها ) (آن فاطمه و پدر فاطمه و همسر فاطمه و فرزندان فاطمه اند)
چرا؟
چرا چنین نباشد؟
مگر فرشتگان در ملکوت اعلی بهره مند از نور آن زهرا نیستند؟
مگر داور مدار مقام آنان در بارگاه قدس الهی و مقام هر صاحب مقامی به معرفت فاطمه“علیها السلام” نیست؟ او صدیقه کبراست و به معرفتش پیامبران و امتهای پیشین قرار و استمرار یافته اند.
مگر ارتقاء اعلی و افضل خلایق، در تمسک و تخلق به حقیقت آن بتول نیست؟
نبوت هیچ پیامبری به کمال نرسد ، مگر اینکه به فضل و دوستی او اقرار کرد. 
مگر والدش رحمت گسترده الهی برهمه خلقت نبوده؟
و گذشته از آن مگر در وصف مقامش زبان” ما ینطق عن الهوی ان هو الا وحی یوحی” چنین گویا نیست که
” وهی روحی التی بین جنبی” فضائل الزهرا/23
فاطمه روح “قلب” من است ،
برگرفته از حدیث شریف کساء

بچه ها رو جمع کرد و به همه گفت : از امروز قانون خانه عوض می شود. از امروز هر وقت پدر وارد خانه می شود جلوی قدم های او بلند می شدید و می گفتید السلام علیک یا ابتاه
از امروز باید بگویید السلام علیک یا امیر المومنین (علیه السلام ).
تا وقتی که بیرون از خانه امیر المومنین (ع) غریب باشد و کسی سلام او را جواب نگوید ما در خانه از غربت او کم می کنیم.
این جملات گوشه ای از سخنرانی واعظی بود که صبح جمعه توی صحن امام  خمینی(ره) حرم مطهر آقا وم مولایم علی بن موسی الرضا (علیه السلام) ایراد می کرد.
این سخنان بانوی دو عالم فاطمه الزهرا(سلام الله علیه) به فرزندان می گفت، وقتی که آقامون علی بن ابی الطالب (علی السلام) خانه نشین شده بود و کسی سلامش را چواب نمی گفت در آن زمان آقامون کسی را در خانه داشت که حامی و پشتیبانش باشد تا قانونی را عوض کند و مرهمی بر دل غم دیده و رنجدیده او باشد.
 کاش ما هم برای آقامون صاحب الزمان (عج الله تعالی) حامی بودیم تا قانون دنیا را عوض می کردیم و مرهمی بر ای دل غریبش می شدیم.
کاش از مادرش یاد می گرفتیم که چگونه یاور ولایت باشیم . افسوس نه تنها حامی و مرهم بر دل آقامون نیستیم که خیلی وقت ها رنجی بیش برایش نیستیم و غمگین ترش می کنیم.

سلام وصلوات خداف ملکوتیان و تمام آدمیان آزاده بر الفبای انسانیت بر پرستوی پرشکسته صداقت که هر چه پاکی و مهر است مدیون مادری اوست.
زهرا(سلام الله علیها) نیامده بود که حریر دنیا را بپوشد و شرابش را بنوشد.
زهرا(سلام الله علیها) آمده بود تا بگوید: انسانیت یعنی چه؟ حجاب و حجب کدام است؟ عقاب و لطف چه وقت است؟
او اآمده بود تا دانشگاه فاطمی را بنیانگذار شود. آمده بود تا کلاس ایمان و عشق را معلم باشد.
آمده بود تا همسر داری نمونه باشد و مادری الگو.
او مبارکه ای بود که هیچ مولودی به مبارکی اش زاده نشد که هر چه خجسته میلاد است از نسل پاک و مظلوم و اسوه اوست.

تقدیم به خاک پای مادر مظلومیت ، فاطمه زهرا (س)

نوشته ای پیش رو دارید انتخاب شده از کتاب کشتی پلو گرفته است چون این نوشته خیلی روی خودم تأثیر گذار بود دوست داشتم بقیه هم از این نوشته فیض ببرند.

روزگار غریبی است دخترم! دنیا از آن غریب تر!
این چه دنیایی است که دختر رسول خدا را در خویش تاب نمی آورد؟
این چه روزگاری است که” راز آفرینش زن” را در خود تحمل نمی کند؟
این چه عالمی است که دردانه خدا را از خویش می راند؟
روزگار غریبی است دخترم! دنیا از آن غریب تر !
آنجا جای تو نیست، دنیا هرگز جای تو نبوده است . بیا دخترم، بیا، تو از آغاز هم دنیایی نبوده ای. تو از بهشت آمده بودی، تو از بهشت آمده بودی…..

آن شب که به معراج رفته بودم ، دیدم که بر در بهشت به زیباترین خط نوشته اند:
خدایی جز خدای بی همتا نیست، محم(ص) پیامبر خداست، علی معشوق خداست، فاطمه ، حسن، و حسین برگزیدگان خدا هستند و لعنت خدا بر کسانی که کینه ورز این عزیزان خدا باشند.