فاطمه رفیعی

بچه ها رو جمع کرد و به همه گفت : از امروز قانون خانه عوض می شود. از امروز هر وقت پدر وارد خانه می شود جلوی قدم های او بلند می شدید و می گفتید السلام علیک یا ابتاه
از امروز باید بگویید السلام علیک یا امیر المومنین (علیه السلام ).
تا وقتی که بیرون از خانه امیر المومنین (ع) غریب باشد و کسی سلام او را جواب نگوید ما در خانه از غربت او کم می کنیم.
این جملات گوشه ای از سخنرانی واعظی بود که صبح جمعه توی صحن امام  خمینی(ره) حرم مطهر آقا وم مولایم علی بن موسی الرضا (علیه السلام) ایراد می کرد.
این سخنان بانوی دو عالم فاطمه الزهرا(سلام الله علیه) به فرزندان می گفت، وقتی که آقامون علی بن ابی الطالب (علی السلام) خانه نشین شده بود و کسی سلامش را چواب نمی گفت در آن زمان آقامون کسی را در خانه داشت که حامی و پشتیبانش باشد تا قانونی را عوض کند و مرهمی بر دل غم دیده و رنجدیده او باشد.
 کاش ما هم برای آقامون صاحب الزمان (عج الله تعالی) حامی بودیم تا قانون دنیا را عوض می کردیم و مرهمی بر ای دل غریبش می شدیم.
کاش از مادرش یاد می گرفتیم که چگونه یاور ولایت باشیم . افسوس نه تنها حامی و مرهم بر دل آقامون نیستیم که خیلی وقت ها رنجی بیش برایش نیستیم و غمگین ترش می کنیم.